Jacques Derrida’da Yazı ve Anlam Oyunu / The Play of Writing and Signification in Jacques Derrida

Esra Başak Aydınalp

Öz


Yirminci yüzyılın ikinci yarısı, yazı üzerine sorgulamaların başladığı, yazı üzerine yazının; eleştirinin merkezine oturduğu bir döneme işaret eder. Bu sorgulamalar özünde yazının ne olduğuna değil, nasıl çalıştığına dair bir izlekten köken alır. Yazı üzerine yoğunlaşan eleştirel yaklaşım metnin kendisini nasıl oluşturduğuna yoğunlaşırken, Ferdinand de Saussure ve yapısalcılıkla başlayıp 1960’lı yıllara kadar süregelen göstergenin merkezde olduğu bir merkezileştirme çabası kendisini Jacques Derrida’nın deyimi ile yapının yapısallığı oyununa bırakır. Bu oyun kendini tüm anlam odaklarında yinelerken farklılaştırır, çoğaltır, dağıtır, ayırır ve gösterge yerini ize bırakır. Bu iz, aynı zamanda söz-merkezci Batı düşüncesinin bütünüyle temellerinden sarsılarak sorgulanmasını ve yerini bir yapı söküm uğraşına bırakmasını, logosun içine hapsedilmiş tüm anlamsal ve yapısal çelişkilerin maskesinin düşürülmesini sağlayarak; orada ve şimdi mevcut olanı ertelenmiş bir “ayırama”[1] tabi tutarak metnin dışında ve içindeki yapıları bir hareket içine dahil etmektedir. Bu dinamizm yazının iki anını imler. Öncelikle bir ters-yüz etme, bunu takiben bir yeniden kayda geçme anı yazının tüm anlamsal duraklarındaki çelişkileri ve hiyerarşik yapıları yapı söküme tabi tutar. Bu an, aynı zamanda bir okuma olayı ve anıdır. Yazı, okumanın vuku bulduğu bir tarihsel oluşa, bir eylem alanına dönüşür. Bu çalışmada, yazının Derrida’nın deyimiyle gramatolojinin (yazı bilimi) nasıl işlediği, yapı sökümün uygulandığı temel metinleri ve Derrida’nın “Yazıbilime Dair”(1967) ve “Yazı ve Fark”(1967) adlı eserlerinde ortaya koyduğu bu yapı söküm hareketi detaylıca incelenecektir.

[1] Ayıram, Derrida’nın Différance kavramının Türkçesidir. Sözcükteki “a” yazının söz karşılığında dinamik hareketini yansıtır. Şimdiki zaman ile geçmiş zaman arasındaki temsil etme ve var olmayı belirleyen diferans Fransızca‘da aynı zamanda erteleme ve naklen olmadan verme anlamı da taşımaktadır (Akay 1999: 15). 


Anahtar Kelimeler


Jacques Derrida; yazıbilimi; ayıram; yazı; yapı söküm.

Tam Metin:

PDF

Referanslar


AKAY, Ali (1999). Yapıbozma ve plastik sanatlar. Toplumbilim (10): 13-23.

ALTUĞ, Taylan (2013). Dile gelen felfese. İstanbul: Yapı Kredi Yay.

AYDINALP, Esra Başak (2014). Le concept d’écriture chez Jacques Derrida, une analyse thématique et descriptive. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.

BAŞER, Nami (2011). « Derrida: Husserl Fenomenolojisiyle Heidegger Ontolojisinden Farklı Bir Metafizik(ten) Çıkış ». Kant Sonrası Metafizik Üzerine Konuşmalar. İstanbul : Küre Yay.

CEVİZCİ, Ahmet (2012) Felsefe Tarihi. İstanbul: Say Yay.

DERRIDA, Jacques (1967). De la grammatologie. Paris: Les Éditions de Minuit.

DERRIDA, Jacques (1967). L’écriture et la différance. Paris: Éditions du Seuil.

EAGLETON, Terry (2011). Edebiyat kuramı. çev. Tuncay Birkan. İstanbul: Ayrıntı Yay.

FIRINCI ORMAN, Türkan (2015). “Jacques Derrida Düşüncesinde “Dil”. Kilikya Felsefe Dergisi (1): 61-81.

HOTTOIS, Gilbert (2005). De la Renaissance à la postmodernité, une histoire de la philosophie moderne et contemporaine, De Boeck, Bruxelles

LISSE, Michel (1998). L’expérience de la lecture, la soumission. Paris: Galilée

RAMOND, Charles (2011). Derrida Sözlüğü. çev. Ümit Edeş. İstanbul: Say Yay.

SARUP, Madan (2010). Postyapısalcılık ve postmodernizm.ç. A.Baki Güçlü. İstanbul: Kırk Gece Yay.

STOCKER, Barbara (2006). Derrida on deconstruction. Routledge Philosophy Guidebooks Taylor and Francis Group: Newyork and London.


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.


Telif Hakkı (c) 2017 Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi (SEFAD) / Selçuk University Journal of Faculty of Letters

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.