URDU DİLİNDE SÖZLÜK HAZIRLAMA GELENEĞİ / THE TRADITION OF DICTIONARY COMPILING IN THE URDU LANGUAGE
Öz
Urdu sözlükçülüğü bu dilin kendisi kadar eskidir. Emir Hüsrev Dehlevi’nin uyaklı sözlüğü ile başlayan uzun yolculuk günümüzde hazırlanan ve dildeki değişim ve gelişimin aynası olarak kabul edilen tek dilli sözlüklerle devam etmektedir. Uyaklı sözlükler genellikle kelime ezberletme amaçlı ders kitabı niteliğindedir. Uyaklı sözlükler döneminde hazırlanan sözlüklerde her hangi bir sözlükçülük standardından bahsedilemez. Çalışmada üç döneme ayırdığımız Urdu sözlükçülüğünün ikinci döneminde batılıların kendi ihtiyaçlarını karşılama amaçlı bu dile ilgisiyle iki dilli sözlükler hazırlanmaya başlar. Bu sözlüklerden özellikle Platts ve Forbes’in hazırladıkları sözlükler kendisinden sonra hazırlanan sözlüklere örnek teşkil etmesi açısından çok önemlidir. Üçüncü dönem yani XIX. Yüzyılda İmam Bahş Sohbai ile başlayan ve Varis Serhindi’nin İlmi Urdu Lugat’ıyla zirveye ulaşan Urdu dilindeki tek dilli sözlükler günümüzde yolculuğuna devam etmektedir. Bir dilin geçirdiği değişimlerin aynası konumundaki tek dilli sözlüklerin uyaklı ve çift dilli sözlüklere göre geç bir dönemde başlamasının temel sebepleri siyasi ve sosyal durumdur. Urdu sözlükçülüğü konusu çok kapsamlı bir alandır, bu çalışmada Urdu sözlükçülüğünde önemli yer teşkil eden eserlere değinilmiştir. Bu çalışmanın amacı Hint Alt Kıtası’na bir Türk mirası olan Urdu dilindeki sözlükçülük alanında kısa ve öz bir bilgi vermektir.
Anahtar Kelimeler
Tam Metin:
PDFReferanslar
ABDÜLHAK, Mevlevi (1949). Urdu Zuban ka İlmi Istılahat ka Masala. Karaçi: Encumen-i Terakki-yi Urdu.
ABDÜLHAK, Mevlevi (1973). Lugat-i Kebir Urdu. Karaçi: Encumen-i Terakki-yi Urdu.
AHMED, Ali (2010). A Study of The Developments in Monolingual Urdu Lexicography. Doktora Tezi. Multan: Bahauddin Zekeriya University.
AHMED, Nezir (1985). Urdu Lugat Nigari men Mesail, Gopi Çand Narang (ed.), Lugat Navisi ka Mesail. Yeni Delhi: Mekteb-i Camia Limited.
AKALIN, Şükrü (2010). “Sözlükbilim ve Sözlükçülük”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi XCVII (98): 162-169.
AKHTAR, Selim (1995). Urdu Zuban ki Mukhtaṣar Tareen Tarikh. Islamabad: Muqtadra Qaumi Zuban.
AZAD, Nezir (2009). Urdu Lugat Nigari: rivayat aur irtika. Sirinagar: El Hayat Printographers.
BİLİK, Nuriye (2008). Urdu Dili Yazım Kuralları. İstanbul: Literatürk Yay.
DATTA, Amaresh-LAL, Mohan (1988). Encyclopaedia of Indian Literature: Devraj to Jyoti. Delhi: New Delhi Sahitya Academy.
DURRANİ, Ataş (1987). Urdu Zuban aur Yuripi Ehl-i Kalem. Lahor: Seng-i Mil Publications.
FARUKİ, Şemsu’r-Rahman (1985). Urdu Lugat aur Lugat Nigari. Gopi Çand Narang (ed.). Lugat Navisi ka Mesail. Yeni Delhi: Mekteb-i Camia Limited.
HAŞİMİ, Mesud (1997). Urdu Lugat Navisi ka Pasmanzar. Yeni Delhi: Mekteb-i Camia Limited.
HAŞİMİ, Mesud (2000). Urdu Lugat Navisi ka Tankidi Caiza. Yeni Delhi: Terakki-yi Urdu Burau.
KEYFİ, Hanif (1985). Urdu ke Do Lisani Lugat: eyk caiza. Gopi Çand Narang (ed.). Lugat Navisi ka Mesail. Yeni Delhi: Mekteb-i Camia Limited.
MUHAMMED, Serdar (1976). İlmi Urdu Lugat (sunuş). Lahor: İlmi Kitabhane.
SALEEM, Muhammad İlyas (2007). Bilingual Lexicography: Some Issues with Modern English Urdu Lexicography – a User's Perspective, Linguistik Online. p. 41-50.
SERHİNDİ, Varis (1976). İlmi Urdu Lugat. Lahor: İlmi Kitabhane.
TDK-Türk Dil Kurumu (2011). Türkçe Sözlük. haz. Şükrü Akalın. Ankara: TDK Yay.
Refback'ler
- Şu halde refbacks yoktur.
Telif Hakkı (c) 2016 Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi (SEFAD) / Selçuk University Journal of Faculty of Letters

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.