Pythagorasçı Öğretide Din ve Bilim / Religion and Science in the Pythagorean Doctrine

Öz

Bu çalışmanın temel amacı, Pythagorasçı öğretide din ve bilim ilişkisinin nasıl kurulduğunu açık ve seçik bir şekilde ortaya koymaktır. Din ve bilim, insanın yaşam serüveninde kendisini ve çevresindekileri anlamlandırmasına ve açıklamasına olanak sağlayan iki önemli disiplindir. Dolayısıyla da bu iki disiplin, tarihsel süreç içerisinde hep karşılıklı bir etkileşim içerisinde olmuşlardır. Bazı düşünürler, din ve bilim arasındaki etkileşimin birbirlerini desteklediğini ve beslediğini öne sürerken, ağırlıkta olan görüş ise, bu disiplinlerin birbirlerine karşıt olduğu ve akabinde onların aynı anda kabul edilmelerinin bir çelişki yarattığıdır. Böylece ikinci anlayışı savunanlar için din ve bilim apayrı alanlar olmalarının yanında birbirleriyle de hiçbir şekilde uzlaşmayan disiplinlerdir. Buna mukabil, Pythagoras ve takipçileri, bir anlamda öncellerine, (Miletli filozoflara) meydan okuyarak, din ve bilimi bir çatı altında sunmuş ve böylelikle de dinin bilime karşıt olmadığını, aksine dinin temelinde bilimin olabileceğini ve hatta bu iki disiplinin aynı amaca hizmet eden tek bir araç olduğunu göstermişlerdir. Pythagorasçılar bu gayelerini, din, müzik ve matematik çalışmalarını birleştiren “harmonia” kavramını keşfederek gerçekleştirmişlerdi.