Philippe Claudel’in Bay Linh ve Torunu Romanında Zamanötesi ve Uzamötesi Anlatı / Transtemporal and Transspatial Narrative in Philippe Claudel’s Monsieur Linh and his Child
Öz
Bu çalışmanın bütüncesi çağdaş Fransız romancı Philippe Claudel’in göç, sürgün, travma ve arkadaşlık temalarının işlendiği Bay Linh ve Torunu romanından oluşur. Adı geçen eser bebek torunu hariç ailesinin tamamını kaybeden yaşlı bir adamın dilini bile bilmediği bir yere göç etmesini ve burada yaşadıklarını konu edinir. Torunu için hayata tutunmaya devam eden Bay Linh’in yaşadıkları hikâye dışı üçüncü tekil anlatıcı tarafından aktarılır. Baş kahramanın yaşam izlencesinden yola çıkarak gerçek ve kurmaca ilişkisi romanda “gizlenen” ve “gösterilen” ikilisi üzerinden irdelenir. Anlatıcının romanın sonuna kadar anahtar ögelerden birini gizleyerek oluşturduğu beklenmedik son, okuyucunun bilincinde metnin yeniden anlamlandırma sürecine başlamasına zemin hazırlar. Bununla birlikte hikâye evreninin kesin olmayan zaman ve yer belirteçlerinden oluşturulduğu eser, olayların bir yere ya da bir zamana indirgenmeden ortak bir bilince hitap etmesine imkân sağlar. Karakter isimlerinin sınırlı kullanımı da bu durumu destekler. Söz konusu zamansal ve uzamsal çerçevenin belirsiz bırakılması anlatının zamanötesi ve uzamötesi bir yapıya bürünerek belirli bir kesimin değil ortak bir belleğin gerçekliğini yansıtan bir roman olarak değerlendirilmesini sağlar. Bu çalışmada Bay Linh ve Torunu romanının anlatı evrenine ışık tutmak ve roman kurgusunu ortaya koymak için eser, anlatıbilim, gerçeklik etkisi bakış açıları ve kurmaca kuramları ışığında ele alınır. Makalede anlatıcının güvenilmezliği, kurmacanın gerçeklik özelliği ve anlatının zamansal/uzamsal çerçevesinin anonimleşmesi konularının incelenmesi amaçlanır. Belirtilen ögelerin üzerinde durulduğu incelemede metod olarak “olası dünyalar” ve “gerçeklik etkisi” temel alınır. Nitel bir araştırma kapsamında yazılı dökümanların analizi yöntemi izlenerek yorumlayıcı bir çalışma ortaya konulur.
Anahtar Kelimeler
Tam Metin:
PDFReferanslar
Adam, J.-M. (1987). Types de séquences élémentaires. Pratiques, 56, 54-76.
Barthes, R. (1982). L’effet de réel. In collectif, Littérature et réalité (pp. 84-89). Paris : Seuil.
Claudel, P. (2005). La petite fille de Monsieur Linh. Paris : Stock. Retrieved from https://www.amazon.fr/petite-fille-Monsieur-Linh-Bleue-ebook/dp/B005OJ4SO6/ref=tmm_kin_swatch_0?_encoding=UTF8&qid=&sr=
Claudel, P. (2007). Bay Linh ve Torunu. (İlksavaş, Y. Çev.). İstanbul: Doğan.
Del Lungo, A. (1993). Pour une poétique de l’incipit. Poétique, 94, 131-152.
Eco, U. (1985). Lector in fabula ou la coopération interprétative dans les textes narratifs. Paris : Grasset.
Genette, G. (1983). Nouveau discours du récit. Paris : Seuil.
Iser, W. (1985). L'Acte de lecture. Théorie de l'effet esthétique. Bruxelles : Mardaga.
Jouve, V. (1993). La Lecture. Paris : Hachette.
Parent, A. M. (2006). Trauma, témoignage et récit : la déroute du sens. Protée, 34 (2-3), 113–125. https://doi.org/10.7202/014270ar, 31.12.2019.
Pavel, T. (1988). Univers de la fiction. Paris : Seuil.
Riffaterre, M. (1982). L’illusion référentielle. In collectif, Littérature et réalité (pp. 91-118). Paris: Seuil.
Rullier-Theuret, F. (2001). Approche du roman. Paris : Hachette.
Refback'ler
- Şu halde refbacks yoktur.
Telif Hakkı (c) 2020 Bülent Çağlakpınar
Lisans URL: https://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0/